Verliefd op Lemmer

“Mijn hart was kapot. Gebroken. In Friesland ben ik opnieuw gelukkig geworden. Ik hou van Friesland, ik had hier geboren moeten worden.” Resad (53) voelt zich een Fries. Hij spreekt een vloeiend ‘Oat Morn’. Pas als hij Nederlands spreekt hoor je zijn duidelijke accent.
In mijn hostel in Sarajevo steekt de eigenaar een monoloog af over hoe hij liever hier toiletten schoonmaakt dan dat hij een ‘nobody’ is in een ander land. Hij wil alleen naar het buitenland als manager, of als diplomaat. Zo niet Resad. Bij aankomst in Nederland wilde hij meteen aan de slag. “Ik verscheur al mijn diploma’s, zei ik, en dat waren er best veel, als ik nu maar aan de slag kan.” In de rozenkwekerij die hem na aankomst in Nederland een baan aanbood, werkt hij nu nog altijd.
Nu is hij op vakantie in zijn geboorteplaats Srebrenica. Zijn vader kwam om in de oorlog, en zijn moeder overleed vorig jaar. Het huis staat nu leeg, op de paar weken dat hij en zijn broer er vakantie vieren na. Hij heeft een sterke band met de stad. Hij vertelt aan een stuk door verhalen over vroeger, beleeft opnieuw de avonturen die hij hier als kind meemaakte. “Als ik hier loop, hier, in deze bocht, weet je hoe oud ik nu ben? Zestien, zeventien. Dat zie je niet vaak he, dat een man van in de vijftig weer een kleine jongen wordt.” Zijn zoons hebben zijn talent voor het vertellen van verhalen geerfd. Vooral de oudste zoon prijst als geen ander de tomaten, de natuurlijke bronnen, de mensen, het weer aan. Beide zonen spelen met de gedachte om, als hun studie is afgerond, met een berg geld naar Srebrenica af te reizen en te investeren in de toeristische trekpleister die het ooit was. “Er zijn hier zoveel mogelijkheden, en niemand doet er iets mee. Als ik geld heb, dan bouw ik het hotel bij de Guber bronnen weer op. Bovendien, hier pakt tenminste de belasting niet al je geld af.”
Resad geniet ervan zijn zoons - en wie het verder maar horen wil - alle schatten van zijn geboorteplaats te onthullen. Als getalenteerd verhalenverteller schrijft Resad ook. Korte verhalen, en gedichten. Maar als hij gedichten schrijft, schrijft hij die niet over Bosnie. Hij schrijft over Lemmer, de plaats waar zijn hart ligt.