De verhuizing nadert

Iedereen die voor het eerst in Johannesburg komt, zou blij zijn met een ‘hospita’ als Mary. Een ruime kamer met een tweepersoonsbed waarin je bij kunt komen van het slapen in een schuddend vliegtuig en de praatgrage fanatieke Afrikaner naast je. Hond Sally die op het erf let. En een zorgzaamheid waardoor je je meteen thuis voelt. Liftjes naar de supermarkt en een tour door de buurt, een lift naar de ‘rooftopmarket’ in suburb Rosebank terwijl zij naar de kerk gaat. Een handtas te leen omdat dat plastic zakje waarmee ik rondloop (uiteraard had ik ook mijn tassen uit veiligheidsoverwegingen thuis –waarschijnlijk ook op de grond bij Daniel, sorry Daniel - gelaten) echt niet kan. Op zondag kwam ze zelfs een home-cooked lunch met toetje brengen.
Zelf woont ze in de andere kant van het huis, onze ruimtes zijn van elkaar gescheiden door een groot wit ijzeren hek in de gang. Haar moeder woont in een appartementje in de tuin, samen met Nancy en haar man, een stel uit Limpopo wat voor Mary’s moeder zorgt als zij werkt.
Hoewel ik het wel een beetje jammer ga vinden om deze ‘community’ achter te laten heb ik ook wel zin in mijn ‘eigen’ huisje waar ik eind deze week in kan trekken. Nu ik er zo eens over nadenk… dat wordt mijn eerste eigen huisje ooit!
Afgelopen zondag vond ik een tuinhuisje vlakbij mijn werk in de wijk Parkhurst. Denk aan de straat waar de Desperate Housewives wonen, maar dan met metershoge muren, elektrische hekken en prikkeldraad. Heel gezellig. Het huisje is volledig ingericht, compleet met een kanten frutselhoes om het wc deksel. Met aan de voorkant… mijn privé-tuin. Of eigenlijk is het meer een soort gang dan een tuin door de drie meter hoge muur die er omheen staat. Wat wel weer perspectieven biedt voor het ophangen van een hangmat…
Parkhurst is wel een stukje rijden van de wijk waar het naar-horen-zeggen écht allemaal gebeurt: Melville. Maar het feit dat ik in Parkhurst lopend naar mijn werk, winkels en een paar restaurantjes –met terras - kan vind ik ook heel wat waard. Mijn auto brengt me dan wel naar bruisender oorden.