Zelf doen

Altijd gedacht dat ik nog slordiger zou worden als ik niet meer zelf hoefde schoon te maken… Maar op maandag en woensdag ben ik standaard aan het rennen om op tijd op mijn werk te verschijnen. Reden: dan ben ik op het laatste moment nog druk mijn huis aan het poetsen om het toonbaar te maken voor de schoonmaakster.

De eerste week in mijn huisje gebeurde er iets vreemds. Mijn kleren stopte ik in de wasmand, en plotseling verschenen ze gewassen en gestreken in mijn kast. Huh? Oja! Ik had een schoonmaakster! Hoera voor het niet meer zelf hoeven wassen en mijn kleren die op volgorde van kleur en grootte (!) in mijn kast waren gehangen!


Het gekke is dat ik haar nog nooit heb gezien, ze komt als ik al op weg ben naar mijn werk. Maar we hebben al een hele dynamiek opgebouwd.

Mijn afwas doe ik meestal voordat ze komt, zodat het er een beetje netjes uitziet. Meestal verandert ze dan de manier waarop het in de kast staat.

Mijn kranten en boeken die al redelijk netjes op het plankje onder de tafel liggen worden nog netter opgestapeld.

De peren in mijn fruitmand waren vanmiddag beter geordend dan hoe ik ze vanmorgen had achtergelaten.

En mijn tandenborstel ligt niet op de wastafel maar in mijn toilettas.

Het organiseren van mijn klerenkast heeft ze inmiddels opgegeven. (Je kunt niet in een keer netjes worden… En ’s ochtends bij het aankleden bedenk ik me nu eenmaal heel vaak, zodat ik de overige kleren snel weer terug in de kast moet proppen. Ja, ook nu ik maar een handjevol kledingstukken heb.)

Over mijn aanstekers en lucifers hebben we het nog niet eens kunnen worden. Ik leg ze overal verspreid neer zodat ik ze kan vinden als de stroom uitvalt. Zij bergt ze graag ergens op waar ik ze niet kan vinden.

Iedere maandag en woensdag loop ik voor ik wegga door het hele huis om mogelijke stoorzenders in onze relatie te verwijderen. Heb ik geen water op de grond van de badkamer gegooid? Heb ik mijn afwas opgeruimd? Zit de bakplaat weer in de oven (die ligt in de weg bij het schoonmaken)? Heb ik voldoende schoonmaakmiddel in huis (ze laat boodschappenlijstjes achter)? Stinken mijn sokken niet te erg om ze door iemand anders te laten wassen?

De meeste van mijn collega’s hebben een schoonmaakster. Het vooroordeel over de Zuid-Afrikaanse man is dat geen van hen kan wassen, strijken of koken omdat ze dat nooit zelf hebben hoeven doen. Ik geloof het eerlijk gezegd wel. Als je dat wilt hoef je hier eigenlijk niks zelf te doen. Iemand doet de tuin. Iemand maakt schoon. Als je boodschappen doet wordt je tas bij de kassa voor je ingepakt. En op de parkeerplaats helpt de parkeerwacht je bij het in- en uitparkeren en het op het juiste moment wegrijden. Maar ik vind het best moeilijk om mijn klusjes door anderen te laten opknappen. Mag dat? Kan dat? Dat hoort toch niet? In de supermarkt vecht ik regelmatig met de tas inpakker over wie de laatste aubergine of papaya (ziedaar mijn nieuwe scary healthy eetgewoonten) in mijn tas stopt. In mijn eerste huis maakte ik de tuinman steeds in de war door te vragen of ik hem kon helpen bij het versjouwen van de ladder.

Aan de ene kant zorgen al deze banen voor meer werkgelegenheid. Aan de andere kant houdt het oude rolverdelingen in stand. Ik heb nog geen blanke schoonmaakster of tuinman gezien. Een enkeling gebruikt zelfs nog een verzonnen Engelse naam voor het gemak van hun blanke werkgever. (Mijn schoonmaakster heet Nancy… zou dat haar echte naam zijn?) Ik voel me nog geenszins gemakkelijk bij het afschuiven van al mijn klusjes. Het voordeel daarvan is wel dat ik nog nooit zo netjes ben geweest!