Hidden forest or hidden city?
Door: Babeth
12 Maart 2008 | Zuid-Afrika, Johannesburg
‘Murder capital of the world’ wordt Johannesburg ook wel genoemd. Gelukkig kent deze stad ook gezelliger bijnamen. Een groot deel daarvan heeft te maken met de aanwezigheid van een bizarre hoeveelheid bomen. Ooit bedoeld als brandstof voor de goudmijnen zorgen ze er nu voor dat de stad vanaf de omringende heuvels gezien bijna onzichtbaar is.
In de townships schijnen veel bomen te zijn gekapt omdat straatrovers zich er in konden verbergen en zich vanuit de bladeren op argeloze voorbijgangers lieten vallen. Maar in de suburbs zorgt het groen voor een aangename aanblik. Mijn Safecab taxichauffeurs (- Safecab is een taxicentrale met metertaxi’s, wat aanzienlijk in de kosten lijkt te schelen. Bovendien krijg je direct een sms met de naam van je chauffeur en het nummer van de taxi, zodat je zeker weet dat je in de juiste auto stapt. Ideaal -) onthullen trots een tweede bijnaam van Johannesburg: ‘Hidden Forrest’.
Die bijnaam brengt mij in verwarring. Hidden forrest? Die bomen, die zie ik wel. En anders zorgt die ene boom met de lange puntige stekels aan de takken die over ieder ‘voetpad’ hangt er wel voor dat je met geweld op hun aanwezigheid wordt gewezen. (Ik ben er al meerdere keren door in mijn hoofd geprikt) Ik zou Johannesburg eerder nomineren voor ‘Hidden City’ Het centrum van Johannesburg is een stad. Hoge gebouwen, veel verkeer en veel mensen op straat. Buiten het centrum verdwijnen zowel de huizen als de mensen van de straat. De meest gezellige huizen zijn omringd door een hoog ijzeren hekwerk. Het grootste gedeelte van de suburbs is echter verborgen achter hoge betonnen muren met elektrische draden bovenop. Met naast het huisnummer het reclamebord van het ‘Armed response’ beveiligingsbedrijf. (waarvan er tientallen zijn). Zo af en toe gaat een elektrische garagedeur open om de bewoners naar buiten te laten. In hun auto of in een taxi rijden ze dan naar een plaats waar het verantwoord is om rond te lopen. Zoals 4th avenue in mijn suburb, waar je op zo’n tweehonderd meter ineens wél een levendige sfeer met terassen en restaurants vindt. Daaromheen een kring van auto’s, daaromheen weer de betonnen muren.
Overigens heb ik mijn twijfels over de werking van die muren. Buiten het feit dat de aanblik van al dat beton nooit een positieve invloed kan hebben op de Jozi’s gemoedstoestand lijkt het mij niet bevorderlijk voor de veiligheid. Niemand heeft enig idee of zijn buren thuis zijn. Als hij al weet wie zijn buren zijn. En als er eenmaal een boef over je betonnen muur geklommen is… zie hem dan nog maar eens weg te krijgen. Ik ben geen fan van de betonnen muur. Al was het alleen maar omdat, als je zoals ik heel handig je huissleutels in de auto laat liggen die je die ochtend naar een garage heel ver weg hebt gebracht en alleen de reservesleutel voor je huis leent en niet die van de poort, ’s ochtends ook met geen mogelijkheid meer naar buiten kunt.
In de townships schijnen veel bomen te zijn gekapt omdat straatrovers zich er in konden verbergen en zich vanuit de bladeren op argeloze voorbijgangers lieten vallen. Maar in de suburbs zorgt het groen voor een aangename aanblik. Mijn Safecab taxichauffeurs (- Safecab is een taxicentrale met metertaxi’s, wat aanzienlijk in de kosten lijkt te schelen. Bovendien krijg je direct een sms met de naam van je chauffeur en het nummer van de taxi, zodat je zeker weet dat je in de juiste auto stapt. Ideaal -) onthullen trots een tweede bijnaam van Johannesburg: ‘Hidden Forrest’.
Die bijnaam brengt mij in verwarring. Hidden forrest? Die bomen, die zie ik wel. En anders zorgt die ene boom met de lange puntige stekels aan de takken die over ieder ‘voetpad’ hangt er wel voor dat je met geweld op hun aanwezigheid wordt gewezen. (Ik ben er al meerdere keren door in mijn hoofd geprikt) Ik zou Johannesburg eerder nomineren voor ‘Hidden City’ Het centrum van Johannesburg is een stad. Hoge gebouwen, veel verkeer en veel mensen op straat. Buiten het centrum verdwijnen zowel de huizen als de mensen van de straat. De meest gezellige huizen zijn omringd door een hoog ijzeren hekwerk. Het grootste gedeelte van de suburbs is echter verborgen achter hoge betonnen muren met elektrische draden bovenop. Met naast het huisnummer het reclamebord van het ‘Armed response’ beveiligingsbedrijf. (waarvan er tientallen zijn). Zo af en toe gaat een elektrische garagedeur open om de bewoners naar buiten te laten. In hun auto of in een taxi rijden ze dan naar een plaats waar het verantwoord is om rond te lopen. Zoals 4th avenue in mijn suburb, waar je op zo’n tweehonderd meter ineens wél een levendige sfeer met terassen en restaurants vindt. Daaromheen een kring van auto’s, daaromheen weer de betonnen muren.
Overigens heb ik mijn twijfels over de werking van die muren. Buiten het feit dat de aanblik van al dat beton nooit een positieve invloed kan hebben op de Jozi’s gemoedstoestand lijkt het mij niet bevorderlijk voor de veiligheid. Niemand heeft enig idee of zijn buren thuis zijn. Als hij al weet wie zijn buren zijn. En als er eenmaal een boef over je betonnen muur geklommen is… zie hem dan nog maar eens weg te krijgen. Ik ben geen fan van de betonnen muur. Al was het alleen maar omdat, als je zoals ik heel handig je huissleutels in de auto laat liggen die je die ochtend naar een garage heel ver weg hebt gebracht en alleen de reservesleutel voor je huis leent en niet die van de poort, ’s ochtends ook met geen mogelijkheid meer naar buiten kunt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley